Jaipal K. Tuttle, PhDនិយាយពីរាពណ៍
រាពណ៍ឈ្មោះវាថា « ទសកណ្ឋ » ។ កាលនៅក្មេងវាគ្រប់គ្រងក្រុងលង្កា ក៏ប៉ុន្ដែថ្ងៃមួយវាអផ្សុកចង់ទៅលេងស្ថានព្រះឥន្រ្ទ វាទៅដល់ឃើញនាងសុជាតាប្រពន្ធព្រះឥន្រ្ទ ល្អលើសស្រីសួគ៍ទាំងអស់។ ទសកណ្ឋនឹកឃើញថា ធ្វើដូចម្ដេចបានរួមរ័កនាងហ្នឹងម្ដង។ វាក៏នឹកគិតពិចារណ គឺមានផ្លូវមួយ ព្រោះព្រះឥន្រ្ទលោកទៅនៅតាំងសិល្ប៍៧ថ្ងៃ ត្រឡប់មកនៅអាស្រមវិញ៧ថ្ងៃ លោកចេះមន្ដអាគមគាថា ចងទ្វារនិងស្រាយទ្វារ។ ទសកណ្ឋគិតស្រេច ក៏ក្រឡាខ្លួនជាជីងចក់ចូលទៅសន្ធាប់ខ្លោងទ្វារនោះ ចាំស្ដាប់មន្ដអាគមគាថារបស់ព្រះឥន្រ្ទ ដូច្នេះស្រាយក៏វាដឹង ចងក៏វាដឹង។ ថ្ងៃមួយនោះ ព្រះឥន្រ្ទចេញទៅតែងសិល្ប៍ទៀត វាក៏កាឡាខ្លួនជាព្រះឥន្រ្ទទៅជួបនាងសុជាតានាងភ្ញាក់សួរថាៈ ព្រះអង្គទើបចេញទេ ម៉េចត្រឡប់មកវិញភ្លាម? ព្រះឥន្ទ្រកាឡា ក៏បញ្ជាក់ ប្រាប់ថាហ៊ឺ! អូនអ្ហើយ បងថ្ងៃនេះទៅដល់ពាក់កណ្តាលផ្លូវឈឺចុកចាប់ពេកទ្រាំមិនបានក៏ត្រឡប់មកវិញតែណ្ហើយចាំថ្ងៃ ក្រោយបងបំពេញធម៌អាថ៌វិញ។ វាក៏រួមរ័កជាមួយនាង៧ថ្ងៃទៅ។ ដោយដឹងថា ព្រះឥន្រ្ទជិត ត្រឡប់មកវិញ រាពណ៍ភៀសខ្លួនភ្លែត ហើយប្រាប់នាងសុជាតាថាដល់ថ្ងៃទៅស្នាក់ធម៌វិញហើយ ។ វាក៏ចេញមកផុត ព្រះឥន្ទ្រក៏ត្រឡប់មកដល់ភ្លាមដែរ ពេលលោកសូត្របាលីស្រាយទ្វា រចូលទៅស្រាប់តែនាងសុជាតាភ្ញាក់ខ្លួនមួយសារទៀត។ យី! ព្រះអង្គទើបតែចេញទៅអម្បាញ់មិញម៉េចត្រឡប់មកវិញទៀតហើយ? ព្រះឥន្ទ្រលោកឆ្លើយថា អូនណ្ហើយ! បងតែទៅហើយ ទោះបីមានឧបសគ្គរារាំងយ៉ាងណាក៏បងមិនវិលវិញដែរ ទាល់តែគ្រប់៧ថ្ងៃបានបងមក។ នាងនឹកថា គ្មានអ្នកណាទេ ច្បាស់ជាអាពនាសូរវាមកបំផ្លាញព្រហ្មចារីអញ។ អញ្ចឹងនាង ណា៎! ខ្មាសប្ដីណា! ខ្មាសរាពណ៍ផងក៏សូមលា ព្រះឥន្ទ្រទៅស្លាប់ដោយអត់ដង្ហើម។ ឯព្រះឥន្ទ្រលោកបានអង្វរថា មីនាងអ្ហ៎ា! កុំចងកម្ម ចងពៀរនឹងវាធ្វើអ្វី បងមិនប្រកែប្រកាន់អីទេ ធ្វើម៉េចទោសកំហុសដែលវាខុសប៉ុណ្ណឹង។ ប៉ុន្ដែនាងមិនសុខចិត្ត ។
ដល់អត់ដង្ហើមស្លាប់ពីនោះមក ក៏បានមកកើតនៅក្រុងលង្កា កើតជាកូនរាពណ៍តែម្តង កើតឡើងពេលណា យំឮសូរថា « លាយលង្កាៗ»។ អញ្ចឹងក៏ហៅពិភេកហោរាមកគន់គូរមើល តើកូនហ្នឹង វាយ៉ាងម៉េចក៏កើតមកយំយ៉ាងអញ្ចឹង? (រលាយលង្កាៗ) ។ ពេលនោះពិភេកហោរាជាប្អូនមកគន់គូរតាមកម្ពីរត្រៃភេទសង្កេតតាមត្រៃយុគត្រៃតាទៅ បានលើកដៃសំពះបងថា ទូលព្រះបង្គំមិនហ៊ានទូលទេ ខ្លាចព្រះអង្កយកទេសយកពៃរ៍ខ្ញុំ”។ រាពណ៍នោះក៏បានឆ្លើយឡើងថា អូនឯងនិយាយមកចុះ! បងអត់យកទោសពៃរ៍អីទេ អូនឯងប្រាប់ឱ្យត្រង់មកតើកូនហ្នឹងវាយ៉ាងម៉េច? ពិភេកក៏ចូលបណ្តោយទៅថា : កូនហ្នឹងចង្រៃណាស់ ទុកនៅក្នុងក្រុងលង្កាតែ៧ថ្ងៃទៀតនោះ នឹងត្រូវភ្លើងឆេះអស់ក្រុងលង្កា ស្លាប់អស់អាណាប្រជារាស្រ្ត” ។រាពណ៍ក៏សួរទៅទៀតថាៈ ត្រូវធ្វើយ៉ាងដូចម្តេចទេអញ្ចឹង? ពិភេកទូលថា ត្រូវតែបំបរបង់ចោលទៅ។ ឯរាពណ៍ក៏យល់ព្រមភ្លាម រួចបញ្ជាឱ្យអាមាត្យធ្វើហឹបឈើដាក់កូននេះ ចូលបំបរបង់បណ្ដែតតាមទឹកតែម្តងទៅ។
Speaking of Ravana
Ravana's original name was "Dasakantha." When he was young, he ruled the city of Lanka. One day, feeling bored, he decided to visit the realm of Lord Indra. Upon arriving, he saw Sujata, Lord Indra's wife, who was more beautiful than all the celestial women. Ravana thought about how he could be with her. He devised a plan because Lord Indra would stay in his hermitage for seven days to practice his magical arts and then return for another seven days. Lord Indra knew spells to open and close doors.
Ravana transformed himself into a lizard and hid near the door to listen to Lord Indra's spells. He learned the spells to both open and close the door. One day, when Lord Indra went to practice his arts, Ravana transformed himself into Lord Indra and approached Sujata. She was surprised and asked, "My Lord, you just left. Why have you returned so soon?"
Ravana, disguised as Lord Indra, explained, "I felt very unwell halfway there, so I decided to return. I will continue my practice another day." He then stayed with her for seven days. Knowing that Lord Indra was about to return, Ravana left and told Sujata that he was going back to his practice. When he left, Lord Indra arrived and opened the door with his spell. Sujata was surprised again and said, "My Lord, you just left. Why are you back again?"
Lord Indra replied, "My dear, I would never return before seven days. There must have been someone impersonating me." Sujata realized that Ravana had deceived her. Feeling ashamed, she told Lord Indra and then died from shame.
Lord Indra pleaded with her not to take such drastic action, saying that he did not blame her and would not hold it against her, but she did not listen and passed away.
After her death, Sujata was reborn in Lanka as Ravana's child. When the baby was born, it cried loudly, saying "Lanka, Lanka." This made everyone in the city uneasy. The astrologers were called to predict the future of the child. They said, "If this child stays in Lanka for seven days, the entire city will burn down, and everyone will die."
Ravana asked what should be done, and the astrologers advised that the child be sent away. Ravana agreed and ordered the child to be placed in a wooden box and floated down the river.
Contemporary Khmer Translation (High-School Level)
និយាយពីរាពណ៍
រាពណ៍ឈ្មោះដើមរបស់គាត់គឺ "ទសកណ្ឋ"។ ពេលនៅក្មេង គាត់គ្រប់គ្រងក្រុងលង្កា។ ថ្ងៃមួយ គាត់មានអារម្មណ៍ធុញទ្រាន់ហើយសម្រេចចិត្តទៅលេងស្ថានព្រះឥន្ទ្រ។ ដល់ទីនោះ គាត់ឃើញនាងសុជាតា ប្រពន្ធព្រះឥន្ទ្រ ដែលស្រស់ស្អាតជាងស្រីសួគ៍ទាំងអស់។ ទសកណ្ឋគិតថានឹងរួមស្នេហ៍នាងយ៉ាងដូចម្តេច។
គាត់បានគិតថា ព្រះឥន្ទ្រទៅស្ថានធម៌ ៧ ថ្ងៃ ហើយត្រឡប់មកវិញ ៧ ថ្ងៃ។ គាត់ចេះមន្តអាគមចាក់ទ្វារ និងបើកទ្វារ។ ទសកណ្ឋបានក្លាយខ្លួនជាជីងចក់ ហើយចូលទៅសម្ពោធខ្លោងទ្វារចាំស្តាប់មន្តចាក់ទ្វាររបស់ព្រះឥន្ទ្រ ដូច្នេះគាត់ចេះបើកចាក់ទ្វារដោយបាននិមិត្ត។
ថ្ងៃមួយ ព្រះឥន្ទ្រទៅស្ថានធម៌ ទសកណ្ឋក្លាយខ្លួនជាព្រះឥន្ទ្រទៅជួបនាងសុជាតា។ នាងភ្ញាក់សួរថា, "ព្រះអង្គទើបចេញ ហេតុអ្វីត្រឡប់មកវិញលឿនដូច្នេះ?" ទសកណ្ឋឆ្លើយថា, "បងចូលផ្លូវហើយឈឺ ខ្ញុំមិនអាចទ្រាំបានទេ ប thereforeមកវិញទាំងថ្ងៃនេះ។"
នាងសុជាតានិយាយថា, "បងធ្វើយ៉ាងដូចម្តេចនឹងជាមានដូចគ្នា?" ទសកណ្ឋសរសើររួមស្នេហ៍នាង ៧ ថ្ងៃ។ ដល់ពេលព្រះឥន្ទ្រត្រឡប់មកវិញ, ទសកណ្ឋចេញទៅ នាងសុជាតាគិតថា អ្នកដែលបានបំផ្លាញព្រហ្មចារីរបស់នាងជាព្រះអង្គ។
ព្រះឥន្ទ្រត្រឡប់មកវិញ ហើយអោយនាងមិនធ្វើអ្វីទុកជាមិនទោសនិងអំពើឆ្កួត។ ប៉ុន្ដែនាងមិនសុខចិត្ត ដល់មិនមានដង្ហើមនិងស្លាប់។
ក្រោយការស្លាប់នាងសុជាតា បានកើតនៅក្រុងលង្កាជាកូនរាពណ៍។ ក្មេងនេះយំសូរថា "លាយលង្កាៗ"។ ព្រះរាពណ៍ត្រេកអរសួរទេពនៃពិភពនេះ និយាយថា ក្មេងនេះមានបញ្ហានៅលង្កា ៧ ថ្ងៃនឹងឆេះក្រុងលង្កាទាំងស្រុង។
ព្រះរាពណ៍សួរថា ត្រូវធ្វើយ៉ាងមិញ? ត្រូវតែបំបរបង់ចោលទៅ នឹងគាត់ព្រម។