Jaipal K. Tuttle, PhDពោល
កំហែងពានរា ក៏បានផ្ដែផ្ដាំអង្គទស្រេចកាលណា បង្អង់យូរពុំបាននឹងបទបាទចរយាត្រចូលទៅក្នុងប្រាង្គព្រះប្រាសាទស្ថានមហាជម្ពូឱ្យបានដូចព្រះហឫទ័យ។ (ភ្លេងស្មឺ)
ពោល
កំហែងពានរា ក៏បានបទបាទចរយាត្រាចូលមកដល់ទៀបជិតខ្លោងទ្វារមហាជម្ពូស្រេចកាលណា ពានរាក្រឡេកមើលទៅឃើញអ្នកយាមទ្វារ ឈរងោកងុយអស្ចារ្យ ពានរាមានវាចាថា:
ហនុមាន ៖ នែ៎! បងអ្នកយាមទ្វារ អ្ហា៎?
អ្នកយាម ៖ បាទ! ចុះបងឯងទៅណាមកណា មានការអីហ្នឹង អ្ហ៎ះ?
ហនុមាន ៖ ខ្ញុំមកនេះ ជម្រាបបងតាមត្រង់ចុះ ព្រោះខ្ញុំមកនេះចង់ទំនាក់ទំនង ជួបនឹង
ចៅហ្វាយអ្នកហ្នឹង ត្បិតអីខ្ញុំមានកិច្ចការបន្ដិច ។
អ្នកយាម ៖ អ្ហេ! ចូលមិនបានទេ ព្រោះកន្លែងខ្ញុំចៅហ្វាយកាចណាស់ កាលណា តែចូល
ស្រួលមិនស្រួលហ្នឹង លោតែលោកខ្ញាល់ពិបាកដល់ខ្ញុំទៀតហើយ។ ដូច្នេះអ្នកចូលទៅមិនបានទេ បើយ៉ាងម៉េចៗចាំខ្ញុំចូលទៅសួរលោកសិន។ បើលោកមានការអនុញ្ញាត ឱ្យចូលបាន បើថាមិនឱ្យចូលទេ ចូលមិនបានទេ ។
ហនុមាន ៖ អ្ហា៎!! បើអញ្ចឹង អ្នកធ្វើដំណើរចុះ។ នែ៎! ជម្រាបចៅហ្វាយមើល តើឱ្យខ្ញុំចូលទៅ
ទាក់ទងបានដែរ ឬមួយយ៉ាងណា? (ភ្លេងសម្ភោរ)
ពោល
កំហែងពានរុទ្ធនិងអង្គទពានរាវាក៏បានបទបាទចូលមកជិតមហាជម្ពូស្រេចកាលណាពានរាមានវាចាថាៈ
ហនុមាន ៖ នែ៎! លោកម្ចាស់ ឥឡូវនេះណា ចៅហ្វាយខ្ញុំឱ្យនាំសារយកមកថ្វាយលោក
ម្ចាស់ តែសូមលោកម្ចាស់ទតមើលចុះណា៎!
ពោល
មហាជម្ពូពានរា ក៏បានទតមើលសារសព្វគ្រប់ស្រេចកាលណា ពានរានឹកក្ដៅ វាបីដូចជាគេយកភ្លើងមករោលរាលកាយា មានវាចាថា:
មហាជម្ពូ ៖ នែ៎! អាស្វាចង្រៃទាំងពីរក្បាល អ្ហា៎? ឯងនេះក៏ដូចជាមើលងាយមើលថោក
អញអស្ចារ្យណាស់ អ្ហា៎ ។ ចៅហ្វាយនាយឯងវាខ្លាំងពូកែប៉ុនណាទៅ ក៏បានជាឱ្យអញ ឱ្យខ្ចីក្បួនអញទៅធ្វើការចងថ្នល់ហើយ ឱ្យអញនាំពលរេហ៍ទៅជួយធ្វើការឯងទៀត? គិតទៅអានេះមើលងាយអញខ្លាំងណាស់ណា៎! នែ៎ពួកពេជ្ឃឃាដទាំងអស់គ្នា អ្នកឯងចាប់អាស្វាទាំងពីរនេះយកទៅ ដាក់ទ្រុងដែក បង្អត់បាយវាណា៎! កុំឱ្យវាស៊ីឱ្យសោះគ្រប់៧ថ្ងៃកាលណា អញនឹងពិឃាដ វាចោលតែម្តង។
ពលសេនា ៖ ព្រះករុណាថ្លៃវិសេស សូមទទួលបញ្ជា
Translation into English
Narrator
With an air of determination, the prince made a vow to follow his duty, delaying no further, and moved forward with grace and poise into the grand sanctuary of the majestic temple. (Background music: solemn tune)
Narrator
The prince confidently stepped closer to the grand temple’s gates. Near the entrance, he turned to see the gatekeeper standing alert yet uncertain. The prince spoke:
Hanuman: Hey! Gatekeeper, what’s going on with you?
Gatekeeper: Yes, where are you coming from, brother? Is there something urgent?
Hanuman: I came here to inform you directly because I need to meet your master. I have a small task to discuss.
Gatekeeper: Oh no! You cannot go in. My master is very strict. If anyone enters without proper permission, he’ll be furious, and it’ll cause me trouble too. Let me first go and ask him for permission. If he allows you in, you may proceed. If he doesn’t, then you simply cannot enter.
Hanuman: All right then, go ahead and make your way. Please inform your master and see if he permits me to speak with him. (Background music: waiting tune)
Narrator
Hanuman waited, his patience steady, as the gatekeeper went to deliver the message. The master of the temple looked over the letter and, upon reading it, grew visibly angry, as though flames were scorching his body. He spoke in rage:
Mahajambu: Hey! You reckless beings, do you think you can disrespect me so easily? Who is your master, and how powerful is he to dare ask for my resources and help? Do you really believe I would lend my forces and join in your labor? This is a grave insult! Guards, seize these two troublemakers, lock them up in iron cages, and deprive them of food for seven days. After that, I will deal with them personally.
Soldiers: As you command, Your Majesty.
Contemporary Khmer
ពោល
ពានរា ដែលមានចិត្តដ៏ក្លាហាន បានផ្ដាំខ្លួនឲ្យមិនឈប់យូរឡើយ និងបានដើរចូលទៅក្នុងប្រាង្គព្រះប្រាសាទ ដោយសម្តែងការគោរពតាមព្រះហឫទ័យ។ (ភ្លេងស្មឺ)
ពោល
ពានរា ដើរចូលទៅជិតខ្លោងទ្វារមហាជម្ពូ។ នៅទីនោះ ពានរាសង្កេតឃើញអ្នកយាមទ្វារ ដែលមានរាងកាយស្ទើរព្រួយ ប៉ុន្តែខំឈរទទូលបន្ទុក។ ពានរានិយាយថា:
ហនុមាន: អូ! បងអ្នកយាមទ្វារ, អ្ហ៎?
អ្នកយាម: បាទ! អើយបង ឯងទៅណាមកហ្នឹង? មានរឿងអីដែរ អ្ហ៎?
ហនុមាន: ខ្ញុំមកសួរចុះ ព្រោះខ្ញុំចង់ជួបមុខចៅហ្វាយអ្នកនេះ ព្រោះមានរឿងតិចតួចដែលត្រូវសម្តែង។
អ្នកយាម: ចូលមិនបានទេ! ចៅហ្វាយខ្ញុំគាត់កាចណាស់។ បើចូលភ្លាមគ្មានការអនុញ្ញាត អ្នកទទួលត្រូវសង្វេគច្រើន។ ចាំខ្ញុំសួរចៅហ្វាយសិន។ អ្នកអាចចូលបាន ប្រសិនបើមានការអនុញ្ញាត។
ហនុមាន: អុះ! នោះទៅចុះ, សូមទៅជម្រាបចៅហ្វាយមើល! (ភ្លេងសម្ភោរ)
ពោល
ពានរានិងទពានរា បានចូលកាន់ទឹកដីមហាជម្ពូ។ ពានរានិយាយបន្ទាប់មក:
ហនុមាន: លោកម្ចាស់! ខ្ញុំមកយកសារមកថ្វាយ លោកម្ចាស់ត្រូវទតមើលសារនេះ។
ពោល
មហាជម្ពូបានទតមើលសារនឹងក្លាយជាផ្លេកភ្លើង ក្តៅខ្លាំង និងសំដែងវាចាដោយកំហឹង:
មហាជម្ពូ: អាស្វាប្រព្រឹត្តហត់នោះ! ឯងទាំងពីរមើលងាយមើលថោកអញ! តើចៅហ្វាយឯងខ្លាំងប៉ុនណា, អ្នកត្រូវឲ្យខ្ញុំផ្ដល់ធនធានជួយឯង? ទុកឲ្យចាប់ទាំងពីរនេះចងបង្កប់ក្នុងទ្រុងដែក! ដាក់ឲ្យស្ងួតដល់៧ថ្ងៃ។
ពលសេនា: ទទួលបញ្ជា ព្រះករុណា!